Hasan Düzgün - Kişisel web sitesi

Amerikan yapýmý ve televizyonlarýmýzda yayýmlanmýþ COSBY ailesi filmini bilmeyenimiz yoktur.Bir babanýn çocuklarýyla nasýl arkadaþlýk kurduðunu,aile içinde özgür yaþam ortamýnýn nasýl kurulduðunu, bazen þaka yollu bazen uyarýcý mahiyette konularýna göre dozun ayarlandýðýný gördük ve yaþadýk.O arada annenin her iki taraf için denge unsuru rölünü üstlendiðini gördük ve bütün dünyada izleyici rekorlarý kýrdýðýný, gerek görsel gereksede yazýlý basýnda okuduk.Okumayan ,araþtýrmayan bir toplum olduðumuz için belkide bu tip önemli haberleri haber olarak saymayýz bile, hatta önemsemeyiz.Oysa günümüzün aile içi en önemli problemlerin baþýnda iletiþim sorunu ilk sýrada yer aldýðýný kabullenmeliyiz.Birçoðumuz bunu önemsemeden dillendiririz. Çünkü ataerkil yapýmýz gereði ne yapalým çocuðumuzdur her ne yaparsa yapsýn kabullenmek zorundayýz, mantýðýyla bakarýz olaya.Yada anne babadýr ne söylerse yeridir kabulümdür diyerek adeta birbirine nazire yaparak hayatý sürdürmeye çalýþýrýz.Özde gerçeðin bu olmadýðý böyle yapmakla sorunlarý ve gelecekteki olabilecek tartýþmalarýn tortularýný halý altýna süpürdüðümüzün farkýnda bile deðiliz.Bunlara bölgesel gelenekleri eklediðimizde daha vahim sonuçlar görmek mümkündür.1950 ve 60 yýllarda genç bir delikanlýnýn büyüklerinin yanýnda baþý açýk gezme þansý yoktu.50X50 ebadýnda (yaðlýk) denen bir bezle baþ örtülür yada hacca gidip fes getirenlerden bir fes kapma þansýnýz olursa onunla örtmek zorundasýnýz.Büyükler yoldan geçerken küçükler oyun bile oynayamazdý büyükler geçtikten sonra oyuna devam edilirdi neymiþ efendim, büyüklere saygýymýþ.Düðünlerde bayramlarda horon oynanýr kutlamalar yapýlýr ,ama gençler büyüklerin yanýnda horon oynayamaz eðlenemez ayýp sayýlýrdý.oysa görsel sanat denen birþey vardýr, ama bundan habersiz ona pranga vurulduðunun hiç kimse farkýnda deðil.Sýgara içmek içki içmek yada ayak ayak üstüne atmak gibi uygulamalar mazallah suç sayýlacak kadar önemliydi.Yukarýda bahsettiðim örnekleri çoðaltabiliriz.Kýzlarýmýz için erkeklerin yanýnda konuþamaz, sofrada erkek varken yemeðe oturamaz, erkeklerle beraber yemek yiyemez, büyüklerine karþý söz söyleyemez her söylenene evet demek gibi bir mantýk yüklenmiþ ve öyle yetiþtirilip hayata sürmüþtür.Bunlarý iþ alanlarýnda camide mescidde yolda yaþamýn bütün alanlarýnda görmek mümkündü.Bu karmaþýk ve içinden çýkýlmaz anlayýþ eðitimin artmasý kentleþmenin yaygýnlaþmasýyla kýrýlma yaþamaya baþlamýþtýr.Kýrýlma olduðu yerde budefa kuþaklar arasýnda ve yukarýda saydýðýmýz uygulamalar tartýþýlýr olmaya baþlandý.O tartýþmalar zaman içinde kýsmen kabul görsede birçok farklýlýklar hala aþýlamamýþ,  iletiþim kopukluðuna yol açmýþ durumdadýr.Oysa hiçbirimiz ne anne babamýzdan yada çocuklarýmýzdan vazgeçme gibi bir lüksümüz yoktur.O halde bunun çözümü anne ve babalarýn artýk gerilere çekilip gençlerin önünü açarak ve onlara güvenerek geleceðin inþasýný onlara býrakmaktýr.Bundan baþka çözüm yolunun olduðunu düþünmek bile doðru deðildir.Gençlere güvendikçe onlarýnda zaman zaman büyüklerine danýþarak yaþamý kolaylaþtýracaklarýnýn farkýna varacaklarý muhakkaktýr.Ben geçlere sonsuza dek güven duyarým büyük ATATÜRK hitabesini yaþlýlara deðil gençlere hitaben söylemiþtir.O halde gençlere güvenmek zorundayýz.